Binnenkort stuur je je hybride bij afslag 8 de A1 af voor koffie of een vergadering. Daar verrijst De Groene Afslag, een circulair project en geheel volgens de laatste trends vintage én eclectisch. ’t Gooi wordt hip.

De afgedankte inventaris van Nederland spoelt aan tussen Laren en Bussum. In het voormalige asielzoekerscentrum Crailo, om precies te zijn, ingeklemd tussen de snelweg en het Utopia-reservaat van Talpa. Tussen de bomen, aan de andere kant van het hek, staan de verlaten barakken van Defensie. ‘Daar mogen we ook jutten’, zegt Hans Peter Vles verheugd. Hij aait over een onafzienbaar houten tafelblad met knoesten. “Een boom uit de tuin van prinses Beatrix.” Als poten dienen de CV-radiatoren die uit de militaire barakken werden aangesleept.

In de bosgrond

Vles is project director bij De Groene Afslag. De oude kazerne, tot voor kort nog in gebruik als AZC, moet binnenkort een duurzame ontmoetingsplek voor ’t Gooi en de rest van Nederland worden. Het idee komt uit de koker van ondernemers Guus Blessing (handelaar in hout) en Lucas Mol (kunsthistoricus). Zij dromen van een horecaconcept/brainstormlocatie/werkverzamelplek. Een social enterprise. En helemaal circulair. Mol bouwde eerder een groene villa op een steenworp afstand, ingegraven in de bosgrond.

Vleesloze horeca

Project director is een ander woord voor vliegende keep. Vles netwerkt, haalt ‘de rode broeken’ uit Laren over om € 5.000 in te leggen (60 deden dat al, nog 40 te gaan), werft huurders voor de werkplekken. En hij kleedt de boel aan. Louis XV sofa’s, jaren ’70 designstoelen, stapelbare schoolbankjes. Hertengeweien. Lichtkunst. Alles wat gratis of voor een habbekrats te vinden is. Een muurschildering van 20 meter bijvoorbeeld. “Hing in het Wereldmuseum, maar die vonden het te duur om het terug te verschepen naar de kunstenaar in Amerika.” De filmzaal is gevuld met stoelen uit het oude Singer-theater. Buiten op het terrein hebben de Rotterdamse Straatkijkers, een kunstproject, een tweede leven gekregen als klimtoestellen. En Vles aast nog op een professionele keuken-inventaris, want volgende week moet de horeca erin. Vleesloze horeca, uiteraard.

Hakselhout

Vles leidt rond langs de werkruimtes in wording, waar her en der al wat zzp’ers achter hun Apple circulaire zaken zitten te doen. Als voormalig eigenaar van RESCUED, gered meubilair, heeft hij genoeg adresjes van volgepropte loodsen en uitpuilende veilinghuizen. Een van de kantoorruimtes is volgestort met hakselhout “isoleert lekker”; het projecttapijt in de vergaderkamer lag eerder in een veilingstand. In de wasbakken in de wc groeien vetplanten. In één ruimte wordt de muur volledig in beslag genomen door spijkerbroeken. Daar houdt het duurzame jeansmerk MUD kantoor, bijgestaan door een grote hond.
Intussen wordt er in het pand nog koortsachtig gelast, getimmerd en gesjouwd. Op 14 februari is de grand opening, klaar of niet. Het amfitheater op het buitenterrein, perfect voor festivals, gaat niet meer lukken voor die tijd. En verder? Ach, niet af is ook vintage. Een van de oude bewoners van het AZC veegt vast de hal aan.